Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012



ΝΕΑ ΠΝΟΗ
Ανεξάρτητη Πανελλαδική Παράταξη
Ε.Δ.Χ. Ταξί

Θεσσαλονίκη 23/11/2012

Το νέο νομοθετικό πλαίσιο (4070 & 4093) δημιουργεί ένα νέο σκληρό και απελευθερωμένο περιβάλλον που σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που υπάρχει στην χώρα μας και όχι μόνο συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα. Το δικό μας επάγγελμα έχει βρεθεί μέσα σ’ αυτό και δυστυχώς θα το βιώνει σταδιακά.
Στο συνέδριο του 2011 κεντρική κατεύθυνση ομόφωνα ήταν «καμία νέα άδεια – καμία αλλαγή εδρών».
Ακριβώς σε 12 μήνες ήρθαν τα πάνω κάτω.
Πέρα και έξω από ευθύνες αυτή τη στιγμή το κυρίαρχο είναι να επανεξετάσουμε την κατάσταση, να δούμε κατάματα την πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί και τις γενικότερες εξελίξεις που θα προκύψουν από τις περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές και ιδιωτικοποιήσεις δημόσιου τομέα (Αεροδρόμια, Λιμάνια κλπ).
Να αξιολογήσουμε τα παραπάνω και να δούμε την δική μας επαγγελματική επιβίωση μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον.
Να επανεξετάσουμε το «δικό μας νομικό πλαίσιο» και να αποφασίσουμε ποιες αλλαγές χρειάζεται ώστε να σχεδιάσουμε μια νέα στρατηγική για τα ταξί.
Και αφού καταλήξουμε να γίνει με απόφαση της Γ. Συνέλευσης ο νέος μπούσουλας διεκδίκησης από την πολιτεία, η οποία οφείλει να μας το δώσει για να ξαναπροσπαθήσουμε στο νέο περιβάλλον την δική μας επαγγελματική προσπάθεια.
Σ’ αυτό το πλαίσιο κινείται η απόφαση του Δ.Σ. στις 20/11/2012. Εμείς ως συνδυασμός ανταποκρινόμενοι σ’ αυτή την απόφαση όπως κάνουμε κάθε φορά θα καταθέσουμε προτάσεις αλλαγών στο δικό μας νομοθετικό πλαίσιο ανατρέχοντας στα κείμενά μας (προσυνεδριακά και άλλα) από το 1996 γιατί πάντα οι προτάσεις μας είχαν το στοιχείο της πρόβλεψης.
Ενημερώνουμε ότι αυτά τα κείμενα μπορείτε να τα βρείτε στην ιστοσελίδα του συνδυασμού.
Βέβαια η επικαιροποίηση των θέσεων μας μέσα από τον εσωτερικό μας διάλογο έχει προηγηθεί μετά το Δ.Σ. στις 05/11/2012.  
Τομέας ενημέρωσης
ΝΕΑΣ ΠΝΟΗΣ

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΤΑ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ



Τα προσυνεδριακά κείμενα της ΝΕΑΣ ΠΝΟΗΣ:

60. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΠΟΕΙΑΤΑ

ΚΙΣΣΑΣ: Συνάδελφοι, θέλω να χαιρετήσω από την πλευρά μου και εκ μέρους ενός νέου συνδυασμού που δίνουμε το όνομά του «Νέα Πνοή» και θα εξηγήσω γιατί την ονομάσαμε έτσι και πως δημιουργήθηκε αυτός ο συνδυασμός. Μεταφέρω λοιπόν τους χαιρετισμούς αυτού του συνδυασμού στο συνέδριό μας.
Πραγματικά εμείς δεν έχουμε ετοιμάσει έντυπα, δεν έχουμε γράψει κείμενα γιατί την απόφαση για να φτιάξουμε αυτό τον συνδυασμό την πήραμε το πρωί, όταν είδαμε την αγανάκτηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα πολλών συναδέλφων από την Επαρχία, όταν είδαμε την αίσθηση που έχουν απέναντι στο όργανο, που τους θυμάται μόνο παραμονές του συνεδρίου και τους ξεχνάει την επόμενη Δευτέρα. Όταν είδαμε τις πιέσεις που ασκούνται ένθεν και ένθεν, με βάση την ψηφοθηρία, αφού συζητήσαμε με κάποιους συναδέλφους καταλήξαμε σε αυτή την απόφαση.
Θεωρούμε ότι είναι μια πολύ κρίσιμη χρονική στιγμή για τον κλάδο, όπου πάρα πολλά προβλήματα θα τα δούμε άμεσα μπροστά μας. Έτσι λοιπόν εκτιμάμε ότι  και η δική μας συμμετοχή μέσα στο νέο Προεδρείο που θα κληθούμε όλοι μαζί να εκλέξουμε αύριο, θα συνεισφέρει προς την επίλυση αυτών των ζητημάτων.
Η αίσθηση συνάδελφοι που υπάρχει – και απευθύνομαι όχι μόνο στους συναδέλφους της Επαρχίας αλλά σε όλους τους συναδέλφους – ως προς το όργανο, ως προς το Προεδρείο, είναι ότι έχει δημιουργηθεί ένα Αθηνοθεσσαλονικιώτικο κατεστημένο συνδικαλιστικό, το οποίο όπως προείπα μας θυμάται παραμονή του συνεδρίου και μας ξεχνάει αμέσως μετά την εκλογή.
Αυτή την αίσθηση της απομόνωσης όλοι την αισθανθήκαμε ακούγοντας τους πρώτους ομιλητές, διότι έδωσαν μία αίσθηση ότι μεταφέρουν τα θέματα και τις αντιπαραθέσεις και τις αντιπαλότητες του τοπικού τους συνδικάτου στο συνέδριο και προσπαθούν να μας επιβάλλουν ότι έτσι πρέπει να προχωρήσουμε και μετά την αυριανή μας εκλογή.
Ένα πολύ βασικό ζήτημα της Ομοσπονδίας είναι το οικονομικό της πρόβλημα, που πάρα πολλά στελέχη που έχουν διατελέσει σε κάποιες θέσεις συνεχώς το επικαλούνται για να καλύψουν τις όποιες οργανωτικές αδυναμίες του οργάνου.
Στο προηγούμενο συνέδριο είχα τοποθετηθεί περισσότερο πάνω στην οργανωτική δομή της Ομοσπονδίας, γιατί τα προβλήματα λίγο ως πολύ τα ζούμε στο πετσί μας, τα συζητάμε, τα εκθέτουν εδώ και οι επικεφαλής των όποιων συνδυασμών και σκοπεύω να ακολουθήσω αυτή την τακτική σήμερα. Δηλαδή περισσότερο να ασχοληθούμε με τα οργανωτικά.
Έτσι λοιπόν, το οικονομικό πρόβλημα που παρουσιάζεται, ηθελημένα πιστεύω, πρέπει να υπάρξει δέσμευση της Ομοσπονδίας, του συνεδρίου μάλλον, να το λύσει το επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο.
Το ότι εμείς – οι όποιοι ″εμείς“-, δίνουμε τόσα, άρα πρέπει να έχουμε ένα ″πιο πάνω χέρι“ από κάποιους άλλους που δίνουν τόσα, δεν είναι λογική ενός οργάνου που θέλει να μπει μπροστά στον Κλάδο και να λύσει τα καυτά του προβλήματα.
Κάποιος συνάδελφος από εκεί, πολύ σωστά – δεν ξέρω ποιος είναι και από πού προέρχεται – αναφέρθηκε σε αυτό, ότι δηλαδή πληρώνουμε όλοι σύμφωνα με τις δυνάμεις μας. Κι εγώ θέλω να δηλώσω εδώ από προσωπική μου εκτίμηση – εύχομαι να βγω ψεύτης αλλά δεν είναι έτσι – ότι δεν πληρώνουμε ανάλογα με τις δυνατότητές μας, γι’ αυτό και τελικά καταλήγουμε να είμαστε εμείς κι εμείς σ’ ένα σύνολο συνδικάτων σε όλη τη Ελλάδα μικρών ή μεγάλων.
Θα προσπαθήσω να μην εξαντλήσω τους χρόνους γιατί πιστεύω ότι μετά από μένα θα είναι και η διακοπή.
Τα φορολογικά προβλήματα είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα του κλάδου. Βέβαια το Φ.Π.Α. απ’ ότι ξέρουμε, έχει ρυθμιστεί, απ’ ότι έχουν πει εδώ οι συνάδελφοι οι προλαλήσαντες. Αλλά σίγουρα όμως, κάποια δημοσιεύματα του Τύπου, χθες, αναφέρουν ότι η ΕΟΚ δεν συμφωνεί με τις όποιες ρυθμίσεις και μας παραπέμπει. Βάζω το ερώτημα: Γιατί καθυστέρησε αυτός ο διάλογος γύρω από την Ωφέλεια, που όλοι γνωρίζουμε γύρω από το πρόβλημα αλλά κανείς για λόγους σκοπιμότητας δεν τοποθετήθηκε επάνω στο πρόβλημα;
Εμείς στη Θεσσαλονίκη συνάδελφοι, από πολύ καιρό, μετά το ’94 όπου ψηφίστηκαν οι νόμοι οι φορολογικοί, είχαμε βάλει την γενικόλογη θέση ότι χρειάζεται ένας διάλογος για να δούμε τι μπορεί να υπάρχει στην πορεία.
Δεν ξέρω να πω δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτός ο διάλογος ξεκίνησε τέλος και είναι σίγουρο ότι δεν ξεκίνησε με την προτροπή των ηγετικών στελεχών του Κλάδου, αλλά κάτω από την πίεση του Νόμου του Μαρτίου – είναι ο Νόμος 2386 με το άρθρο 6, που σαφώς έχει σφίξει τη θηλιά στο λαιμό σε όλη την Ελλάδα στους συναδέλφους και έτσι δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς.
Εμείς έχουμε μία συγκεκριμένη διαδικαστική πρόταση για το πώς μπορεί, τουλάχιστον σε επίπεδο οργάνου, να ολοκληρωθεί μία πρόταση. Και εξηγούμαστε: Το επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο, το αυριανό Διοικητικό Συμβούλιο που θα εκλεγεί, θα πρέπει να οργανώσει άμεσα περιφερειακές συσκέψεις, ανεξάρτητα εάν είναι τα συνδικάτα μέλη ή μέλη.
Δεύτερο: Θα πρέπει να οργανώσει μετά από αυτές τις διαδικασίες, ένα Γενικό Συμβούλιο, που πολλές φορές πολλοί το λέμε, το υιοθετούν οι περισσότεροι αλλά οι αρμόδιοι δεν το υλοποιούν – για συγκεκριμένους λόγους και το ξέρετε ίσως καλύτερα από μένα -, όπου θα μπουν σαφείς κατευθύνσεις, μέσα στις οποίες το επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο θα λειτουργήσει. Το όποιο δεκατριαμελές συμβούλιο δεν είναι φωστήρες, όπως είπε και τελευταίος ομιλητής, ούτε σωτήρες. Όλοι λίγο ως πολύ ασχολούμαστε με το πρόβλημα και όχι μόνον αυτό.
Έτσι λοιπόν, κανένας προλαλήσας συνάδελφος δεν είπε – και μάλιστα ο συνάδελφος Μπατουράκης σε έκρηξη ειλικρίνειας – χωρίς να την υποστηρίζω τη θέση του – δεν μίλησε – λέει – κανείς επί του προβλήματος! Για να μην μας ρίξουν στην πυρά. Μα ούτε μία διαδικαστική πρόταση δεν κάνατε όλοι οι υπόλοιποι, μαζί με το συνάδελφο Μπατουράκη.
Πάμε σ’ ένα άλλο πρόβλημα που για μένα – νομίζω και για όλους – είναι κορυφαίο. Δεν ξέρω εάν είναι εδώ ο εκπρόσωπος των συνταξιούχων. Πολλές φορές στη Γενική Συνομοσπονδία τα έχουμε πει. Πολλές φορές ίσως να με χαρακτηρίζουν αιρετικό για τη θέση μου. Εάν εγώ γινόμουν Υπουργός σήμερα χθες το ΤΣΑ θα το είχα κλείσει. Και ξέρετε γιατί συνάδελφοι; - Γιατί με δική μας ευθύνη το ΤΣΑ έχει καταντήσει εκεί που έχει καταντήσει και θα πάει χειρότερα εάν συνεχίσει να λειτουργεί έτσι.
Εάν σήμερα πάμε σε μια ενοποίηση, που είναι η θέση του συνδυασμού μας, αυτόματα, το 80% της εκπροσώπησης του Κλάδου του Δ.Χ. αυτοκινήτου θα πάει στα σπίτια του. Διότι όλοι είναι ή μετά την σύνταξη ή ένα βήμα πριν τη σύνταξη. Και αυτό ξέρετε, με την ενοποίηση των Ταμείων, με την ομαδοποίηση, με όποιον όρο και αν χρησιμοποιήσουμε, θα σταματήσει!
Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε κυρίαρχα οι επαρχιώτες και κυρίως οι συνάδελφοι που είναι στην Επαρχία στα βόρεια σύνορα της χώρας, είναι το θέμα των λαθρομεταναστών. Μονολεκτικά θα πω ότι ο ταξιτζής είναι μεταφορέας, δεν είναι αστυνομικός. Κι αν θέλετε να αναλύσω, γιατί το αντικείμενο το γνωρίζω πολύ καλά επειδή κατάγομαι από τέτοιες περιοχές.
Τετρακόσιοι περνάνε στο χωριό μου, οι σαράντα συλλαμβάνονται. Οι υπόλοιποι περνάνε έτσι.
Κάποιος είπε για τη διαφήμιση. Δέκα χρόνια, ίσως και περισσότερο, αγώνες, για να κατακτήσουμε τη διαφήμιση. Και δε μπορώ να καταλάβω τελικά, δεν υπάρχει ένας υπεύθυνος που να πει ναι βρε αδερφέ, με δική μου ευθύνη, από λάθος εκτίμηση όχι από σκοπιμότητα, κάναμε ένα λάθος.
Τα έντυπα εδώ των μέσων ενημέρωσης πολλές φορές γράψανε απ’ ότι διαβάζαμε στην πατρίδα μου – και νομίζω ότι κι εσείς θα είστε ενήμεροι – για χορό δισεκατομμυρίων. Και έτσι αναγκάστηκε να παρέμβει το Υπουργείο και στη συνέχεια να χάσουμε τη διαφήμιση αλλά και κανείς μας να μην διεκδικεί να την επαναφέρουμε.
Και αναρωτιέμαι εγώ: Γιατί τόσα χρόνια αγώνα να το ξεχάσουμε μόλις πήραμε μια απόφαση του Υπουργού που λέει stop προς το παρόν για να δούμε στο μέλλον τι θα κάνουμε;
Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αρκετοί συνάδελφοι, κυρίως των μεγάλων πόλεων όπου τα αυτοκίνητα σε κάποιο μεγάλο ποσοστό είναι συνεταιρικά, είναι το πρόβλημα της ασφάλισης των οδηγών συνάδελφοι.
Είναι απαράδεκτο, σήμερα τουλάχιστον, να έχουμε πάρει μια απόφαση του γνωμοδοτικού συμβουλίου, μια γνώμη, την 540/94 – τότε θυμάστε με τις ″κοινωνίες“, ″όχι, δεν είστε κοινωνίες“, η οποία αποδεχόταν την αυτοτελή εκμετάλλευση. Δεν καταλαβαίνω γιατί εγώ λοιπόν με το συνέταιρο μου, ο οποίος για δικούς του λόγους και δεν τους εξετάζω, δεν θέλει να εργαστεί, θέλει να βάλει έναν οδηγό, δεν θέλει να τον ασφαλίσει ή τον ασφαλίζει πλημμελώς και φτάνει αυτός ο οδηγός να καταγγέλλει και μαζί με το συνέταιρο μου καταγγέλλομαι και εγώ! Και αυτό ξέρετε γιατί γίνεται; - Γιατί θεωρείται το αυτοκίνητο ενιαίος εργασιακός χώρος.
Επειδή έχουμε στη Θεσσαλονίκη ξεκινήσει μια πολύ σοβαρή δουλειά γύρω από αυτό το θέμα, έχουμε διαπιστώσει ότι η νομική υπηρεσία του ΙΚΑ μας εντάσσει και το δικό μας επάγγελμα όπως με τα ΚΤΕΛ. Όπου εκεί, πραγματικά, ανεξάρτητα από τον αριθμό των συνιδιοκτητών, ο εργασιακός χώρος είναι ενιαίος. Και λέει, εσείς εντάσσεστε σ’ εκείνη την απόφαση, άρα μην μιλάτε! Πληρώστε από κοινού την όποια απόφαση βγει εις βάρος σας! Και ξέρετε ότι το ΙΚΑ βγάζει πάντοτε εις βάρος του ιδιοκτήτη στην προκειμένη περίπτωση αποφάσεις.
Εμείς λοιπόν λέμε για το συγκεκριμένο θέμα ότι η Ομοσπονδία να παλέψει, να δεχτεί το ΙΚΑ αυτή την γνωμοδοτική απόφαση, την οποία στο κάτω – κάτω την έχει δεχθεί και το Υπουργείο.
Με τις ασφαλιστικές εταιρείες: Κάποτε, όταν τράκαρε ένα ταξί όχι με δική του ευθύνη, για να πάρει ο συνάδελφος τα χρήματά του έπρεπε να πάει στο δικαστήριο – πράγμα που και σήμερα συμβαίνει – και πολλές φορές αντιμετώπιζε τον δικηγόρο του αντίδικου με το εξής ερώτημα: Φέρε μου τη φορολογική σου δήλωση και αντίστοιχα να σε πληρώσω, γνωρίζοντας τις συνέπειες. Σήμερα οι φορολογικές μας δηλώσεις έχουν ένα επίπεδο, έστω ελάχιστο, που έστω και αυτό θα πρέπει να το διεκδικήσουμε να παίρνουμε την αποζημίωση αυτή, χωρίς να φτάνουμε στα δικαστήρια. Αυτό πρέπει να το διεκδικήσουμε. Πρέπει να το διεκδικήσει το επόμενο Συμβούλιο που θα βγει αύριο.
Με αυτά τα λόγια και αυτές τις σκέψεις και αυτές τις κατευθύνσεις σας καλώ, όσους αισθάνεστε αυτή την αίσθηση απογοήτευσης που προανέφερα, σας καλώ όλους όσοι πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα για κάτι καινούργιο, να στηρίξετε με τη συμμετοχή σας το ψηφοδέλτιο αλλά και με την ψήφο σας τη ″Νέα Πνοή“.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Προεδρείο αποφάσισε να δώσει το λόγο για ένα λεπτό στον συνάδελφο Πρόεδρο Μπαντουράκη. Εν συνεχεία κλείνουμε και η έναρξη η απογευματινή θα είναι στις 5η ώρα. Παράκληση θερμή: Το 5 είναι ώρα η οποία πρέπει να τηρηθεί.
Παρακαλώ μη σηκώνεται κανένας. Θα μιλήσουν και από τους ήδη εγγραφέντες άλλοι δύο και τερματίζουμε. Παρακαλείστε για άλλα είκοσι λεπτά να παραμείνετε στη θέση σας. Παρακαλώ καθίστε να ακούσετε άλλους δύο αμιλητάς πέραν των εκπροσώπων των παρατάξεων που μίλησαν.
Ζητούμε συγνώμη για την προηγούμενη αναγγελία. Κρίναμε σκόπιμο να δεχθούμε και την άποψη αυτή για άλλους δύο ομιλητάς πέραν των ήδη ομιλησάντων.
Ευχαριστώ πολύ.
ΜΠΑΝΤΟΥΡΑΚΗΣ: Συνάδελφοι, εγώ ένα λεπτό ζήτησα το λόγο να πω μονάχα για το Φ.Π.Α. Διότι υπάρχουν πάρα πολλά δημοσιεύματα τα οποία φέρνουν και συγχύσεις.    
Όπως ειπώθηκε, έγινε μία συμφωνία, αν θέλεις σε εισαγωγικά, με το υπουργείο Οικονομικών – και λέω σε εισαγωγικά διότι η πρόταση όλων μας ήταν τα περσινά επίπεδα. Τελικά καταλήξαμε στις 75.000. Όχι μόνον αυτό, αλλά δεν δέχτηκε καμία προθεσμία πέραν από τις 10 του μήνα, ορθά κοφτά δηλώθηκε ότι τα λεφτά τα θέλουμε για τον προϋπολογισμό. Και φθάνει λοιπόν η ΚΟΜΙΣΙΟΝ τώρα. Τι λέει η ΚΟΜΙΣΙΟΝ; - Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ δεν ζητάει εξηγήσεις από μας. Ζητάει εξηγήσεις από την ελληνική κυβέρνηση γιατί οι αυτοκινητιστές ταξί πληρώνουν από 40 έως 60.000. Ζητάει εξηγήσεις.